младенци (само мн.)
ДИМО: Дали им размести на младенците?
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
А сега ќе го натерам да се истркала по креветот на младенците, машки деца да им се раѓаат! Ти спреми бакшиш за него!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ЛЕНКА: Така, така, брат Димо. Да си ми жив! Да ни се живи младенците!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
БАБА АНЧА: Место баба Анча да не спие, да се радува што ѝ спијат младенци во одајчето и на постелата, таа се раззаспала!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
По нив се сватовите. Откако завршува песната, Василка оди и застанува пред младенците).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
При влегувањето на младенците во брачната соба ѝ ги зимаат лебовите на Антица, како и свеќите на обајцата — Антица и Николаќија, ги забиваат во средината од лебовите и така ги оставаат на јашмакот од оџакот.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Тестото го замесува специјална месарица — девојка со татко и со мајка, а пред тоа едно мало детенце — машко — заборава прво во тестото со жегол: да им се раѓаат на младенците машки деца, жито и волови со кои ќе ораат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Венчаетсја раб Божи Илко со рабина божја Доста во имја отца амин, амин, амин“, ги измени венците и ги запои зарани младенците, продолжувајќи си ги познатите молитви: „Причешчаетсја и прикасаетсја раб божи Илко и рабина божја Доста, во имја отца, амин, и сина, амин и свјатаго духа, амин, амин, амин.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Седнаа едно до друго на шареното килимче од бабата Доста, втренчија очи едно во друго, и сѐ така молчејќи — се прегрнаа како сите младенци во првата ноќ. ***
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Соба за младенци, вели Оливера Поточка и се досега да се почеша.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- И ние сешто сонуваме, ако не си знаел. Ќе ги благословиш младенците пред олтарот на Гаврил Лесновски и готово.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Нека ви е срам вам! викаа испијанетите свадбари, - младенци се венчаваат, радост се прави, а вие мртовец ни пикате...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
По многу години, откако се омажив, го натерав Мане да прифатиме кумство, зашто младенците беа од Крњево и воедно видов можност да го посетиме селото.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кај исчезнаа сватовите, каде исчезнаа младенците, кај поштук фатија свирачите, до ден денешен не разбрав, а прашував, и до ден-денешен прашувам.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ми се доближи деверот, ми ја подаде картата со вино и со темен глас кој излегуваше од длабините на земјата, рече: - Наздрави Караѓоз, на младенците наздрави, посакај им среќа и бериќет.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ја зедов картата, зачуден, изненаден и од свадбата, и од сватовите, и од свирките, и од младенците.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ораџиите нестрпливо чекаат валцерот на младенците да ја отвори сезоната. (Се обложувам дека онаа прекрасна воздржана госпоѓа за два часа ќе меша на маса.)
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Кога се виделе младенците прв пат, веднаш си се допаднале. И тоа, можеби, е најзначајното.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ги покриваат главите со ист молитвен шал, и кога Алегра го допира со лактот, Јехуда го чувствува стариот трепет на нејзиното тело. Рабинот го полни пехарот со вино и ги кажува седумте благослови спомнувајќи ги младенците како заљубени пријатели.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Блесокот на сончевата палавост, така живо тоа утро удираше на прозорецот на кој требаше да има стакло, но поради тоа пак, сонцето можеше лично да ги погали младенците.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
